در مطلب بهترین روش تنبیه کودک از نظر روانشناسی به تعریف و توضیح تنبیه، تنبیه مثبت و منفی و انواع تنبیه کودک پرداختیم. قول داده بودیم نکته های مهم در تنبیه کودک را هم بررسی کنیم. مطلبی که در ادامه مطالعه خواهید کرد، مجموعه ای از نظرات و مطالعه های روانشناسان و مشاوران کودک است.

باید در نظر داشت؛ انتخاب بهترین روش تنبیه به تنهایی کافی نیست، اگر نکته های ساده ولی موثر را در هنگام تنبیه و تربیت کودک از یاد ببریم، ممکن است نتیجه تنبیه به کلی تغییر کند. با اسباب بازی جاپاتوی همراه باشید تا 15 نکته طلایی تنبیه کودک را با هم بررسی کنیم.

1. در روش تربیتی، تنبیه و قوانین پایدار و باثبات باشید.
2. باور کنید ضعف شما در برابر گریه و ناراحتی کودک، اصلا به نفع او نخواهد بود.
3. با همسر خود هماهنگ باشید.
4. کار اشتباه کودک را از شخصیت او جدا کنید.
5. امتیازات کودک را محدود و یا حذف کنید.
6. اشتباه کودک را واضح به او توضیح دهید.
7. در کنار گوشزد کردن رفتار بد، رفتار خوب را تشویق کنید.
8. از خودتان شروع کنید.
9. فشار های روحی، کاری و عقده های گذشته خود را با تنبیه کودک تخلیه نکنید.
10. تنبیه کنید ولی رفع مسئولیت نه!
11. در تعیین تنبیه، سن کودک را در نظر بگیرید.
آرامش خود را حفظ کنید! این یک باید است.
13. کودک را وادار به عذرخواهی کنید.
14. کودک را به خاطر کنجکاوی اش تنبیه نکنید.
15. بی اعتنایی در حد مطلوب، بهترین تنبیه

1. در روش تربیتی، تنبیه و قوانین پایدار و باثبات باشید.

برای نتیجه گیری در هر عملی، ثبات و پایداری یک مولفه اساسی است. تنبیه کودک نیز از این قاعده مستثنا نیست. اگر می خواهید تنبیه شما اثرگذار باشد و کودک به راستی متوجه زشتی کار خود شود و آن را ترک کند؛ در تنبیه و قوانین مشخص برای هر رفتار نامناسب ثابت قدم باشید.

بی دلیل و مداوم روش های تنبیه و محرومیت را تغییر ندهید.

2. باور کنید ضعف شما در برابر گریه و ناراحتی کودک، اصلا به نفع او نخواهد بود.

در بعضی از خانواده ها مادر‌ها و یا پدر‌ها در برابر کودکان ضعف زیادی از خود نشان می دهند. توجیه این والدین عزیز علاقه وافر به کودک دلبند خود است. اما حتما این ضرب المثل قدیمی رو شنیده اید که می گوید:”بچه عزیزه ولی تربیتش عزیزتره“.

در دنیای واقعی و خردسالی و بعد نوجوانی و جوانی هیچکس مانند شما به کودکتان علاقه ندارد و بنابراین در برابر خواسته های به جا و بی جای او تسلیم نمی شود. کودک باید متوجه شود نمی تواند با گریه و تحت تاثیر قرار دادن شما به هر خواسته ای برسد.

گریه کودک نباید شما را از تنبیه و گاهی بی اعتنایی، باز دارد. همیشه در نظر داشته باشید که شما قرار است کودکی را تربیت و مدیریت کنید تا در آینده به یک فرد سالم تبدیل شود؛ نه اینکه خود تحت کنترل کودک قرار بگیرید.

3. در تنبیه کودک با همسر خود هماهنگ باشید.

اگر در تنبیه کودک با همسر خود مشورت کنید و هر دو هماهنگ باشید و یک رفتار در پیش بگیرید، تاثیر تنبیه و تربیت دوچندان می‌شود. تصور کنید شما کودک را از تماشای تلویزیون محروم کرده اید؛ چرا که او تکالیفش را انجام نداده است. همسر شما از در وارد می شود و کودک را برای گردش و بستنی خوردن به پارک می برد.

در چنین موقعیتی، شما نقش پلیس بد و همسر شما نقش پلیس خوب را در ذهن کودک می گیرد و سال ها درگیر این نقش ها خواهید بود.

کودک برای توجیه کار های بد و یا رسیدن به خواسته اش به یک والد پناه می برد و با والد دیگر لجبازی می کند.

4. کار اشتباه کودک را از شخصیت او جدا کنید.

خیلی شفاف و واضح به کودک توضیح دهید که کار زشت او از شخصیتش جداست. به او بفهمانید که با اینکه او را بسیار دوست دارید، اما از اینکه برادر کوچک خود را کتک زده به شدت عصبانی هستید.

کودک ناخودآگاه عصبانیت و خشم والدین از یک رفتار زشت را به نفرت و خشم آن ها از خود، تعبیر می کند. بنابراین برای جلوگیری از آسیب زیاد این برداشت اشتباه، لازم است در روند تنبیه کودک این موضوع برای او حل شود.

5. امتیازات کودک را محدود و یا حذف کنید.

اگر کودک اسباب بازی های اتاق خود را جمع نکرد، او را از تماشای کارتون محروم کنید. اگر تکالیفش را انجام نداد، خرید اسباب بازی موردعلاقه اش را به تاخیر بیندازید. کودک باید متوجه شود هر عمل او عواقبی دارد.

6. اشتباه کودک را واضح به او توضیح دهید.

گاهی کودک در درک رفتار نادرست خود دچار ابهام است. او نمی داند چرا پدرش از او عصبانی است و یا مادرش او را تنبیه می کند. زمانی که کودک نداند برای چه تنبیه می شود، هیچ تلاشی هم برای رفع اشتباه نمی کند.

7. در کنار گوشزد کردن رفتار بد، رفتار خوب را تشویق کنید.

هر زمان کودک رفتاری اشتباه از خود بروز داد، در همان زمان به او گوشزد کنید. با توجه به رفتار نادرست کودک، گوشزد کردن والدین می تواند در جمع و یا فقط در حضور خود کودک باشد. (حفظ آرامش فراموش نشود.).

فقط اشتباهات کودک را زیر ذره بین قرار ندهید؛ قطع به یقین کودک عملکرد‌های درست بسیاری هم دارد که لازم است از طرف پدر و مادر مورد حمایت و تشویق قرار بگیرد.

8. از خودتان شروع کنید.

والدین بهترین، بزرگترین و تاثیرگذارترین الگو برای تقلید کودکان هستند. پس شاید بهتر باشد درباره خود بیشتر تفکر کنید و ابتدا نقاط ضعف خود را رفع کنید.

9. فشار های روحی، کاری و عقده های گذشته خود را با تنبیه کودک تخلیه نکنید.

بله زندگی سرشار است از مشکلات و گرفتاری های کوچک و بزرگ! اما شما مسئولیت تربیت صحیح یک کودک معصوم را به عهده دارید.

قبل از داد زدن بر سر کودک و یا تنبیه او این سوال را از خود بپرسید که: آیا کودکم به راستی رفتار اشتباهی داشته و یا من خیلی زود صبر خود را از دسته داده ام؟

آیا این تنبیه برای این کار نادرست کودکم مناسب است و یا من به خاطر مشاجره با همکارانم عصبانی هستم؟

10. تنبیه کنید ولی رفع مسئولیت نه!

اجازه بدهید این مورد را با یک مثال ملموس توضیح دهم. بعد از رفتن دوست کودکتان از منزل، اتاق کودک چنان نامرتب است که انگار بمب در ان جا ترکیده. مادر یا پدر چندین بار از کودک می‌خواهد که خیلی سریع اسباب بازی هایش را از روی زمین جمع کند. کودک توجهی نمی کند. در نهایت والد عصبانی می شود، سر کودک داد می زند و شروع به تنبیه روانی می کند.(او را با بچه دیگری مقایسه می کند، به او احساس گناه می دهد و…) و همزمان شروع به جمع آوری اسباب بازی ها می کند.

نه این خیلی بده!

اگر کودک وسایلش را جمع نکرد، پول توجیبی او را کسر کنید و یا اجازه ندهید شب دیرتر بخوابد؛ اما همچنان باید و باید اسباب بازی هایش را هم جمع کند.

11. در تعیین تنبیه کودک، سن او را در نظر بگیرید.

کودک باید تحمل تنبیه شما را داشته باشد؛ در غیر این صورت تنبیه نه روشی برای تربیت بلکه به یک لج و لجبازی و میدان تلافی تبدیل خواهد شد.

مثلن برای کودک 3 ساله، 3 دقیقه نشستن در اتاقش یک تنبیه منطقی است.

توان کودک را در تنبیه در نظر بگیرید.

شاید برای شما جالب باشد...

۵ نکته مهم ماشین بازی کودک که باید بدانید!

مطالعه مطلب

12. آرامش خود را حفظ کنید! این یک باید است.

متاسفانه مهم نیست که چندبار به کودک تذکر داده اید و یا روز سختی را پشت سر گذاشته اید. شما به عنوان والد باید در اکثر مواقع خونسردی و آرامش خود را حفظ کنید.

از کوره در رفتن و بالا بردن صدا نباید به تنبیه جسمی و بدنی بینجامد؛ چرا که آسیب های جبران ناپذیری در بزرگسالی برای کودک به همراه خواهد داشت.

13. کودک را وادار به عذرخواهی کنید.

کودک باید بیاموزد که در شرایطی که کار و یا رفتار اشتباهی کرده است؛ عذرخواهی کند. توانایی عذرخواهی باعث بهبود تعامل و ارتباطات اجتماعی کودک در آینده می شود.

14. کودک را به خاطر کنجکاوی اش تنبیه نکنید.

بچه ها در سنین مختلف درباره موضوعات مختلف مثل اندام جنسی خود و جنس مخالف و یا به دنیا آمدن خواهر کوچک تر و … کنجکاوی خواهد کرد. این موضوع نه تنها بد نیست بلکه از سلامت و پویایی ذهن کودک خبر می دهد. با مشاوره با روانشناسان و مشاوران بهترین پاسخ را به کودک بدهید.

او به شما اعتماد می کند و شما را بهترین فرد برای پاسخ پرسش هایش خواهد شناخت.

شاید برای شما جالب باشد...

بهترین بازی های تقویت هماهنگی چشم و دست کودک

مطالعه مطلب

15. بی اعتنایی در حد مطلوب، بهترین تنبیه

کودک به والدین خود وابستگی شدیدی دارد. هر کاری که می کند حتما نگاهی به صورت والدین خود دارد تا تایید او را از لبخند و چشم های مادر و یا پدرش بخواند. بنابراین رفتار سرد و یا بی اعتنایی پدر و مادر به کودک بدترین تنیبه برای او محسوب می شود.

البته در نظر داشته باشید با توجه به سن و روحیات کودک خود میزان بی اعتنایی خود را کنترل کنید. همین طور همیشه راهی برای عذرخواهی کودک باقی بگذارید.

کلام آخر:

15 نکته طلایی تنبیه کودک را گفتیم و هر مورد را توضیح دادیم. امیدوارم این نکته ها براتون مفید باشه. همچنان تاکید می کنم اگر کودک شما با این روش ها تغییر رفتار ندهد، لازم است به صورت تخصصی با مشاوران کودک مشورت کنید.

همین طور برای تشویق کودک خود می توانید سری به اسباب بازی انلاین جاپاتوی بزنید و یک هدیه جذاب برای کودک خود انتخاب کنید.

خرید آنلاین اسباب بازی کودک از سایت جاپاتوی

ممنون که تا انتها همراه ما بودید. برای مطالعه مطلب های دیگر درباره کودک و اسباب بازی می توانید سری به خواندنی جاپاتوی بزنید. هدف اسباب بازی جاپاتوی عرضه اسباب بازی های باکیفیت و با قیمت مناسب برای کودک های شاد ایرانی است.
پیشنهاد می‌کنم حتماً سری به سایت جاپاتوی بزنید تا با مقایسه محصولات مختلف و توضیحات هر محصول، بهترین انتخاب را برای هدیه‌دادن داشته باشید. برای مشاوره بیشتر هم می‌توانید سری به بلاگ جاپاتوی بزنید، و با همکاران ما برای اطلاعات بیشتر تماس بگیرید.

منابع: تلفیقی